Rozdział 1 "Hogwart, Pokątna i Wesley"

Dedykuję: Aga

- Dziewczynki, jeśli wasza mama nie powiedziała wam jeszcze nic o pochodzeniu waszej krwi, to ja muszę to zrobić. - co nam mama nie powiedziała o pochodzeniu? I skąd ta kobieta może to wiedzieć? - Jesteście czarownicami pół krwi...

- Jakimi czarownicami?! Jestem zwykłą trzynastoletnią dziewczyną, która mieszka niedaleko Londynu! - przerwała jej America. Ma już tego dość. Ja też.

- Niech pani nie opowiada bredni. Jakimi pół krwi? Czarownicami? Tu gdzieś jest ukryta kamera?! - ja też się zdenerwowałam. No bo co to ma być?! 

- Wiem, że może brzmieć to dziwnie, ale to prawda. Bo po co mama ma kłamać? Może wydaje wam się to jak z jakiegoś filmu, ale magia istnieje, a po za tym to udowadnia samo dostanie się na Pokątną. - to powiedziała nam już jedyna dziewczyna. Na oko w naszym wieku. Jej wierzyłam bardziej niż jej matce. 

- Gdzie ta Pokątna? Zaprowadzicie nas? - zapytała Mer. Z miną, która wskazywała, że im nie wierzy, ale ze zrezygnowania o to zapytała. Kobieta uśmiechnęła się i gestem ręki wskazała, żebyśmy szły za nią. Było to dość niebezpieczne. A zwłaszcza, dlatego że mieli przewagę liczebną. Doszliśmy do jakiegoś baru. Wchodzimy i wychodzimy tylnymi drzwiami. Jaki to miało sens? O nie, ona znów wyciąga ten patyk. Stuka nim w cegły. Ami przysuwa się do mnie. I... cegły się rozsuwają. Wrzeszczymy z Mer na całe gardło.

- Cichutko dziewczynki. - ta kobieta coraz bardziej mnie przeraża. Jak mamy być cicho?! Jeszcze godzinę temu byłam normalna... psychicznie. Po tym to tylko dla nas oddział zamknięty. - Podajcie mi swoją listę książek? A i sakiewkę z pieniędzmi. - utworzyłyśmy torbę, a w niej znalazłyśmy te rzeczy i podałyśmy szalonej z kijem. - Pozwiedzajcie pokątną. Ja zrobię dla was zakupy. - kobieta poszła, jej dwóch synów też zobaczył swoich przyjaciół i do nich podszedł. Przy nas zostali bliźniacy i dziewczyna, chyba o imieniu Ginny. 

- Jestem George Wesley. - powiedział jeden i uśmiechnął się. Miał tak sympatyczny uśmiech, że poczułam, że moje kąciki ust się delikatnie podnoszą. 

- A ja Fred Wesley. - uśmiechnął się, ujął moją dłoń i pocałował, a jego brat zrobił to samo mojej siostrze, a potem się zamienili rolami. 

- Jestem Ginny Wesley. Jestem w waszym wieku i za dwa dni mam pierwszą podróż do Hogwartu i wy też. - uśmiechnęła się. 

- A właśnie. Co ten Hogwart? - zapytała America. Zachęciłyśmy się do zadawania pytań jak poszła ta kobieta, pani Wesley z kijem różdżką.

- To szkoła dla czarodziejów z Irlandii i Wielkiej Brytanii. - powiedział Fred

- Uczyła się w niej cała nasza rodzina!

- My, Ginewra, Ron i Percy nadal się uczymy!. - dodał George, a Ginny skrzywiła się słysząc swoje pełne imię. - Uważajcie na nauczyciela eliksirów! - ciągnął George

- Jest okropny, nienawidzę go! - prychnął Fred

- Ale najgorsza i tak jest tiara przydziału!!! To test! - krzyknęli obaj

- To nie jest takie straszne, - szepnął mi do ucha Fred - wystarczy założyć sobie kapelusz na głowę, a on stwierdzi twoje cechy i przynależy do domu.

- Ten test stwierdza do jakiego domu macie przynależeć! - powiedział George

- My jesteśmy w Gryffindorze. - powiedział Fred - dom dla dzielnych czarodziei!

- Jest też Hufflepuff! Dom dla niezdarnych. - dodał George - Niby są przyjacielscy, ale od innych domów odwracają się z szybkością światła!

- Jeśli jesteście bystre - ciągnie Fred - to Ravenclaw waszym domem jest!

- Do Slytherinu lepiej nie trafić. - radzi George - Ślizgoni są chamscy i okrutni i najczęściej są poplecznikami same-wiecie-kogo. - w tym momencie podszedł o nas chłopak. Przyjaciel bliźniaków i zostałyśmy tylko z Ginny. Zaczęłyśmy iść w przed siebie.

- Kogo? - zapytała Mer

- Chłopakom chodziło o... to wielki czarnoksiężnik. - pozabijał mnóstwo mugoli, - spojrzałyśmy pytająco - ludzi bez czarodziejskiej mocy i czarodziejów. Jest tak straszny, że wiele osób boi się wymawiać jego imię. Zniszczył go roczny Harry Potter, też chodzi do Hogwartu. Jest na drugim roku i przyjaźni się z moim bratem, Ronem. - zaczerwieniła się na imię "Harry". Czyżby go lubiła, lubiła? - W tamtym roku szkolnym podobno też go pokonał, ale mama nie chciała mi dużo mówić... to znaczy, że on nie zginął i powrócił, tyle, że jest bezcielesny. - nie wiem kto ten sam-wiesz-kto, ale się go boję, a jeszcze bardziej tego, że powraca...

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

1 rozdział zakończony!

Jak wam się podoba?

Dużo dialogów było w tym rozdziale, ale dziewczyny na razie muszą się wszystkiego dowiedzieć!

Następny rozdział już nie długo, a w nim:

• Ron, Hermiona, Harry i Draco
• Dalsza rozmowa Li - Mer - Ginnny
• Pociąg Londyn - Hogwart

Alicja <3

Emma <3